Właściwości fizykochemiczne, estetyczne i użytkowe

Wskaźnik prędkości płynięcia tworzyw termoplastycznych

Masowy (MFR) lub objętościowy wskaźnik prędkości płynięcia (MVR)

Wielkością, która charakteryzuje prędkość płynięcia tworzyw termoplastycznych w procesie przetwórstwa jest masowy (MFR) lub objętościowy wskaźnik prędkości płynięcia (MVR). MFR i MVR oznacza się za pomocą plastometru obciążnikowego. Istotą oznaczania wskaźnika płynięcia jest pomiar średniej prędkości płynięcia tworzywa przy ustalonych wartościach podstawowych parametrów procesu przetwórstwa (temperatura i ciśnienie).

Wyznaczanie współczynnika płynięcia

Wyznaczanie współczynnika płynięcia Metodą A: masowy współczynnik płynięcia (MFR)

W tej metodzie wytłoczka jest obcinana w jednostajnych odstępach czasu, a następnie określana jest masa przy użyciu wagi. Wynikiem jest wytłoczona masa w jednostce czasu, zwykle określana w g/10 min.

Wyznaczanie współczynnika płynięcia Metodą B: objętościowy współczynnik płynięcia (MVR)

Ta metoda wymaga, aby plastometr był wyposażony w czujnik ruchu tłoka. Wynik MVR stanowi objętość wytłoczonego materiału w jednostce czasu i jest określany w cm³/10 min. Współczynnik wagawy jest wyznaczany z drogi jaką tłok pokonuje w jednostce czasu.

Na zdjęciu urządzenie Plastometr ZwickRoell Mflow

Normy badawcze

• PN-EN ISO 1133
• ASTM D1238
• ASTM D3364

Oznaczenie temperatury topnienia, krystalizacji, przemiany szklistej, stopnia krystaliczności

Pomiar prowadzony metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej polega na określeniu ilości ciepła przekazywanego do lub przejmowanego od badanej próbki, w jednostce czasu, koniecznej do utrzymania jednakowej temperatury próbki i obojętnego odnośnika termicznego (pustego tygla), w trakcie ich ogrzewania, bądź chłodzenia ze stałą prędkością. Występująca w DSC proporcjonalność sygnału pomiarowego do strumienia cieplnego, umożliwia bezpośredni pomiar pojemności cieplnej i wyznaczanie zależności cp(T), a więc ilościową „obserwację” przebiegu przemian materiału próbki na podstawie kształtu krzywej DSC. Wartość strumienia cieplnego (dH/dt) zależy w pierwszej kolejności od rodzaju przemiany lub reakcji termicznej zachodzącej w próbce, a ponadto od czynników instrumentalnych pomiaru.

Urządzenia

• Laboratorium dysponuje różnicowym kalorymetrem skaningowym (DSC):
  • model TA Instruments Q2000
  • zakres temperatur pracy urządzenia: -90°C – 550°C
  • moduł chłodzący (intracooler) RCS (bez użycia ciekłego azotu)
  • Normy badawcze

• ASTM D3418
• ASTM E1356
• PN-EN ISO 11357-1
• ISO 11357-2
• ISO 11357-3

Normy klientów

• VW, Renault, PSA, Ford i inne

Odporność cieplna

Temperatura ugięcia pod obciążeniem (HDT)

Wykonujemy oznaczanie temperatury ugięcia pod obciążeniem (odporność cieplna – HDT) w zakresie do 300°C.

HDT (Heat Deflection Temperature) oznacza temperaturę, w jakiej badany materiał ulega odkształceniu wskutek oddziaływania na próbkę pewnej siły, zgodnej z badawczymi procedurami.

Urządzenia

• Urządzenie do testów Vicat/ HDT firmy Coesfeld

Normy badawcze

• PN-EN ISO 75-1
• PN-EN ISO 75-2

Temperatura mięknienia Vicata (do 300°C)

• Oznaczanie temperatury mięknienia – metoda Vicata (w zakresie do 300°C)

Urządzenia

• Urządzenie do testów Vicat/ HDT firmy Coesfeld

Normy badawcze

• PN-EN ISO 306

Gęstość tworzyw sztucznych i gum

Próbkę zawieszoną na drucie waży się w powietrzu z określoną dokładnością. Następnie próbkę zawieszoną nadal na drucie należy zanurzyć w cieczy immersyjnej znajdującej się w naczyniu imersyjnym umieszczonym na podporze. Zanurzoną próbkę waży się z określoną dokładnością. Znając masę próbki wyznaczoną w powietrzu i wodzie, waga automatycznie wyznacza gęstość.

Normy badawcze

• PN-EN ISO 1183-1, metoda A – Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych
• ISO 2781, metoda A – Guma, wulkanizowana lub termoplastyczna, określenie gęstości

Urządzenie

• waga analityczna z przystawką do oznaczania gęstości

Określenie grubości powłoki/powłok na materiale bazowym badanego obiektu lub płytek referencyjnych metodami magnetycznymi, prądów wirowych, mikroskopowymi

Urządzenia

• Laboratorium dysponuje miernikiem grubości powłok firmy Fischer wraz z szeregiem sond pomiarowych zróżnicowanych pod względem zastosowania.

Normy badawcze (przykładowe)

• ISO 3543
• ISO 2178
• ISO 2361
• ISO 2360
• ISO 1463
• ISO 2808
• ASTM B764

Normy klientów

• Ford, CEVT , Volvo, VW, Renault, GMW, PSA, Audi, BMW, Daimler, Chrysler, Toyota, Nissan, Honda, Kia, Fiat, Jaguar, Rover… i inne.

Nieciągłości materiałowe – badania nieniszczące

• Nieciągłości gwintu części złącznych wg PN-EN 26157-3.
• Nieciągłości powierzchni części złącznych tj. śrub, nakrętek (od M5 do M22), wkrętów i podkładek wg PN-EN ISO 6157-2 i PN-EN 26157-1.
• Powierzchniowe nieciągłości materiałowe badane metodą magnetyczno-proszkową MT wg instrukcji własnej BOSMAL/I-7-08.

Elastyczność powłoki

Określenie elastyczności powłoki metodą zginania na sworzniu . Badanie elastyczności powłoki można wykonać również po określonym teście starzeniowym bądź korozyjnym.

Normy badawcze (przykładowe):

• ISO 1519

Przyczepność powłoki

Metoda siatki nacięć – Cross-cut

Badana jest odporność powłok różnego typu na odwarstwienie od podłoża (materiału bazowego badanego obiektu) w wyniku nacięcia powłoki w określony sposób. Badanie przyczepności powłoki można wykonać również po określonym teście starzeniowym bądź korozyjnym.

Urządzenia:

• Laboratorium dysponuje szeregiem noży jedno- i wieloostrzowych spełniających określone wymagania klientów.

Normy badawcze (przykładowe):

• ISO 2409
• ASTM D3359

Normy klientów:

• Ford, CEVT , Volvo, VW, Renault, GMW, PSA, Audi, BMW, Daimler, Chrysler, Toyota, Nissan, Honda, Kia, Fiat, Jaguar, Rover i inne.

Badanie odporności wyrobów na uderzenie

Próbki referencyjne lub całe obiekty badawcze poddaje się próbom uderzenia różnymi znormalizowanymi metodami, w celu określenia rodzaju uszkodzeń oraz określenia wpływu powstałych uszkodzeń na funkcjonalność elementu lub/i jego powłoki.

Przykłady metod badawczych:

• Metoda spadającego ciężarka o określonych wymiarach i masie z odpowiedniej wysokości,
• Metoda pojedynczego uderzenia prowadzonym elementem uderzającym,
• Metoda uderzenia (strzelania) kamieniami/śrutem o określonych wymiarach, masie i pod określonym ciśnieniem,
• Metoda dynamicznego uderzenia kulą z określoną siłą (Pistol Test),
• i inne testy np. testy odporności na grad lub uderzenia bryłą lodu.

Urządzenia

• Impact Tester Erichsen model 305 (zakres: 0-90 N)
• Laboratorium dysponuje szeregiem ciężarków o określonej masie, kształcie i wymiarach, spełniających różne wymagania klientów.
• Mobilne urządzenie do uderzania (strzelania) kamieniami/śrutem, spełniające różne wymagania klientów wraz z możliwością zaadaptowania urządzenia do nowych wymogów.
• I inne – opisy i zdjęcia poniżej.

Normy badawcze

• ISO 6272-1
• ISO 20567-1
• ISO 20567-2
• ISO 4532
• DIN 55996-1

Normy klientów

• Ford, CEVT, Volvo, VW, Renault, GMW, PSA, Audi, BMW, Daimler, Chrysler, Toyota, Nissan, Honda, Kia, Fiat, Jaguar, Rover

Test pojedynczego uderzenia

Próbki referencyjne lub całe obiekty badawcze poddaje się próbom uderzenia metodą pojedynczego uderzenia prowadzonym elementem uderzającym zgodnie z ISO 20567-2.
Urządzenie: Impact Tester Erichsen model 305 (zakres: 0-90 N).

Próba wielouderzeniowa

Metoda uderzenia (strzelania) kamieniami/śrutem o określonych wymiarach, masie i pod określonym ciśnieniem, zgodnie z normami ISO 20567-1 i DIN 55996-1.

Pistol test

Metoda dynamicznego uderzenia kulą z określoną siłą, zgodnie z normą ISO 4532.

Testy odporności na grad lub uderzenia bryłą lodu

Od kilku lat prężnie rozwijamy badania z zakresu komponentów kolejowych i wprowadziliśmy do naszego zakresu akredytacji testy wg normy PN-EN 50125-3.

Testy odporności na grad lub uderzenia bryłą lodu realizujemy przy pomocy działa pneumatycznego. Nasze działo pneumatyczne w zależności od konfiguracji i wymagań Klienta może strzelać pojedynczymi śrucinami (lub innymi drobnymi obiektami) jak również bryłami lodowymi (kulami lodowymi) o masie do kilku kilogramów i z prędkościami do ok. 300 km/h.

Normy

• PN-EN 50125-3: 2003-10 p. 4.3; 4.4; 4.5; 4.6; 4.7; 4.8; 4.9; 4.13
• BOSMAL/I-7-106/01

Odporność powłoki na ścieranie i zarysowania

Wytrzymałość na ścieranie – Test Martindale’a

Martindale Abrasion & Piling Tester

Test Martindale’a to symulacja długotrwałego użytkowania tkanin, który pozwala określić ich wytrzymałość na ścieranie. Zasada testu Martindale’a polega na tym, że próbki są pocierane o standardowe ścierniwo w ciągle zmieniającym się układzie, który zapewnia, że włókna powierzchniowe próbek są zginane w każdym kierunku.

Standardy:

• ISO 12945-2
• ISO 12947 1-4
• ASTM D4966

Symulacji ścierania palcami – urządzenie TRIBOTOUCH

Urządzenie TRIBOTOUCH służy do symulacji ścierania palcami (również paznokciem, podeszwą buta) dowolnej powierzchni. Oprócz czysto mechanicznego obciążenia, można również symulować odpowiednie środowisko chemiczne. Za pomocą różnych końcówek i ustawień można wykonywać różne testy.

• Ścieranie oznakowań i napisów przez zmazywanie ich palcami i rękami – PN-EN 60068-2-70
• Test paznokcia – GS 97034-2
• Test podeszwy butów – GS 97034-3
• Zmienny test podeszwy buta – GS 97034-11

Odporność na zarysowania – Taber Multi-Finger Tester

Taber Multi-Finger Scratch/ Mar Tester służy do pomiaru odporności lub podatności powierzchni materiału na zarysowania, uszkodzenia, żłobienie, skrobanie, grawerowanie i inne podobne uszkodzenia fizyczne, które nie są klasyfikowane jako zwykłe zużycie.

Odporność na zarysowania – Tester odporności na zarysowania firmy Erichsen

Scratch Tester Erichsen umożliwia wykonanie precyzyjnych zarysowań w odstępach nawet co 0,5 mm. Posiada również możliwość imitowania uszkodzeń np. zarysowanie monetą.

Standardy:

• PV 3974
• PV 3952
• TPJLR.52.008
• GS 97034-8

Aparaty do prób ścieralności – Liniowy tester odporności na ścieranie – Taber Linear Abraser – Model 5750

Aparat przeznaczony jest do badania odporności materiałów i wyrobów na ścieranie powierzchniowe i oceny względnej wytrzymałości lub podatności powierzchni materiału na uszkodzenia fizyczne takie jak zużycie i ścieranie, zarysowanie, wyżłobienie, zadrapanie, zatarcie, przeniesienie zabarwienia (zwykle zwane trwałością koloru) oraz inne.

Liniowy tester ścierania może być stosowany zarówno do testów na sucho jak i na mokro.

Przeznaczony jest do badania próbek praktycznie o dowolnych wymiarach i kształtach.

Standardy:

• ISO 105-X12
• PV 3906
• D42 1775
• AA-0134

Aparaty do prób ścieralności – Rotacyjny tester ścieralności – Taber Abraser – Model 5135

Jest to urządzenie przeznaczone do przyśpieszonych badań zużycia materiału. Test polega na zamocowaniu płaskiej próbki na ruchomej platformie, która obraca się wokół własnej osi z zadaną prędkością. Na powierzchnię badanej próbki opuszcza się dwie tarcze ścierające i dociska z odpowiednią siłą. Koła obracają się w przeciwnych kierunkach i zataczają pełne koło na powierzchni próbki. Układ ten pozwala na zbadanie odporności na ścieranie materiału w każdym kierunku, bez względu na strukturę, splot lub układ ziaren w materiale.

Standardy:

• ISO 15082
• ISO 7784-2
• ISO 5470-1
• ISO 10074
• SAE J 365
• DIN 53754

Ocena odporności na ścieranie – Metoda Schoppera – Tester ścieralności Schoppera

Popularna metoda oceny odporności na ścieranie. Badanie tą metodą przeprowadza się dla wyrobów włókienniczych.

Parametry badania:

• krzywizna próbki,
• powierzchnia ścierania,
• nacisk,
• materiał ścierny,
• liczba cykli

Standardy:

• PV 3908
• DIN 53863-2
• GME 60345

Myjnia Laboratoryjna – symulacja warunków w automatycznej myjni samochodowe

Instytut posiada stanowisko odtwarzające warunki w automatycznej myjni samochodowej. Za pomocą naszej Myjni Laboratoryjnej możemy symulować warunki, jakim poddawane są lakiery samochodowe na karoserii i inne powierzchnie w myjniach automatycznych.

Przykładowe normy:

• PN-EN ISO 20566
• AA 0054
• PV 3.3.3

Metoda swobodnie spadającego materiału ściernego

Określenie odporności powłoki na ścieranie za pomocą metody swobodnie spadającego materiału ściernego.

Urządzenia:

• Laboratorium dysponuje materiałami ściernymi (np. korund, ścierniwo żelazne, itp.) spełniającymi różne wymagania klientów.

Normy badawcze (przykładowe):

• ISO 7784-1
• GMW 15487
• FIAT 50488

Palność

Wykonujemy badania palności w kilku komorach palności i zgodnie z różnymi standardami badawczymi.

1. Klasa palności UL 94 V-0, V-1, V-2

Te klasyfikacje dotyczą pionowego ustawienia próbek testowych. Materiały są klasyfikowane na podstawie czasu spalania, kapania materiału i ewentualnego zapalenia bawełny umieszczonej poniżej próbki.

2. Klasa palności UL 94 HB

HB oznacza Horizontal Burning. Materiały są klasyfikowane jako HB, jeśli szybkość spalania nie przekracza określonej wartości w przypadku poziomego ustawienia próbki. HB oznacza, że materiał pali się z określoną szybkością w kierunku poziomym

3. Klasa palności UL 94 5VA, 5VB

Te klasyfikacje dotyczą bardziej rygorystycznych testów, gdzie próbki są narażone na pięć cykli płomienia, każdy trwający pięć sekund.

Komora do badania palności poziomej Wazau

Stanowisko badawcze umożliwia określenia prędkości spalania próbki poddanej działaniu płomienia o małej energii w ciągu 15 s.
Próbka utrzymywana w pozycji poziomej, dzięki uchwytowi w kształcie litery U, jest przez 15 s poddana działaniu płomienia o małej energii oddziałującego na jej swobodny koniec. W czasie badania określa się, czy i kiedy płomień gaśnie lub czas palenia się zmierzonej długości próbki.

Normy badawcze

• PN-ISO 3795
• Regulamin nr 118 EKG ONZ Seria 02 Rev.2/Add.117/Rev.1/Amend.1
• DIN 75200
• FMVSS 302
• VCS 5031,19
• MS 300-08
• GS 97038
• GBT 8410
• i inne

Urządzenie

• Komora spalania Wazau BKF

Komora do badania palności pionowej Wazau

Badanie to polega na poddaniu próbek materiału w pozycji pionowej na działanie płomienia znormalizowanego palnika gazowego i określeniu szybkości rozprzestrzeniania się płomienia. Mierzy się czasy przemieszczania się płomienia między nitkami kontrolnymi umieszczonymi przy powierzchni próbki w trzech odległościach od źródła podpalania.

Normy badawcze

ECE R118 Annex 8
ISO 6941

Urządzenie

• Komora spalania Wazau

Inne badania materiałów, nieopisane w innych działach

Badanie przepuszczalności powietrza materiałów płaskich

Badanie przenikalności powietrza przez różnego rodzaju materiały płaskie w tym:

• folie z tworzyw sztucznych,
• tkaniny,
• dzianiny,
• włókniny,
• papier i wyroby z papieru takie jak filtry,
• pianki i inne wyroby.

Urządzenie

• Tester przepuszczalności powietrza FX 3300 firmy Textest AG