Dekorator Menu

Badania emisji i zapachu

Wróć do listy

Na stronie:

Zobacz więcej:

Emisja substancji lotnych (emisja związków organicznych – LZO)

Prowadzimy badania wyrobów i materiałów pod kątem emisji substancji lotnych oraz wydzielanego zapachu. Substancje organiczne, wyemitowane z badanych wyrobów i materiałów, po zaadsorbowaniu na odpowiednich adsorbentach stałych lub bezpośrednio z próbki, są analizowane metodami chromatografii gazowej i cieczowej. Oznaczamy jakościowo i ilościowo lotne i średnio-lotne związki organiczne, związki karbonylowe (w tym aldehydy), ftalany, aminy i nitrozoaminy.

Oznaczenie lotnych, średnio-lotnych i ciężkich związków organicznych (VOC, SVOC, FOG) – bezpośrednia desorpcja temperaturowa

Metoda polega na ogrzewaniu próbki umieszczonej w rurce kwarcowej z zastosowaniem termodesorbera, następnie wyemitowane związki są zatężane i rozdzielane chromatograficznie. Wynikiem przeprowadzonego badania jest określenie całkowitej emisji lotnych związków organicznych (VOC) w przeliczeniu na toluen (µg/g) oraz całkowitej emisji średnio-lotnych (SVOC) / ciężkich (FOG) związków organicznych w przeliczeniu na heksadekan (µg/g). Ponadto identyfikowane są związki organiczne, których emisja wyniosła powyżej 1 µg/g.

Normy

  • VDA 278,
  • GMW 15634,
  • i inne.

Aparatura badawczo-pomiarowa

  • chromatograf gazowy Agilent 7890A z detektorem płomieniowo-jonizacyjnym (FID)
  • selektywny detektor mas Agilent 5975C Inert
  • termodesorber MARKES UNITY2

Oznaczenie całkowitej emisji lotnych związków organicznych (TVOC) oraz substancji specyficznych z zastosowaniem próbnika typu Headspace

Badanie polega na ogrzewaniu określonej ilości próbki tworzywa sztucznego, gumy czy też gotowego wyrobu w piecu Headspace (znormalizowany czas i temperatura). Wyemitowane substancje są analizowane metodą chromatografii gazowej z detekcją płomieniowo-jonizacyjną (FID) i spektrometrią mas (MS) (Foto: chromatograf gazowy GC-MS/FID). Całkowita emisja lotnych związków organicznych (TVOC) jest przeliczna na węgiel acetonu (µgC/g próbki).

Normy

  • VDA 277
  • PV 3341
  • VCS 1027,2749
  • FLTM BZ 157-01
  • GMW 8081
  • i inne

Stężenie wyemitowanych substancji specyficznych obliczane jest na podstawie odpowiednich krzywych kalibracyjnych.

Aparatura badawczo-pomiarowa

  • chromatograf gazowy Agilent 7890A z detektorem płomieniowo-jonizacyjnym (FID)
  • selektywny detektor mas Agilent 5975C Inert
  • Headspace Sampler Agilent G1888

Oznaczenie emisji związków organicznych z zastosowaniem mikrokomory

Metoda polega na umieszczeniu i ogrzewaniu próbki tworzywa sztucznego, gumy lub gotowego wyrobu w mikrokomorze o pojemności 44 cm3. Emitowane substancje są pobierane w sposób dynamiczny na odpowiednie złoże w zależności od rodzaju analizowanego związku, a następnie przeprowadzona zostaje analiza jakościowa i ilościowa metodą chromatografii gazowej (lotne związki organiczne, aminy, nitrozoaminy) i cieczowej (aldehydy, ketony, ftalany).

Normy

  • TPJLR.52.104
  • ISO 16000-6
  • ISO 16000-3
  • i inne

Aparatura badawczo-pomiarowa

  • chromatograf gazowy Agilent 7890A z detektorem płomieniowo-jonizacyjnym (FID)
  • selektywny detektor mas Agilent 5975C Inert
  • termodesorber MARKES UNITY2
  • wysokosprawny chromatograf cieczowy Agilent 1260 Infinity
  • chromatograf gazowy Agilent 7890B z detektorem azotowo-fosforowym (NPD)
  • mikrokomora – Micro-Chamber/Thermal Extractor (µ-CTE) Markes

Emisja związków organicznych w komorze 1 m³ do testów emisyjnych

Komory 1 m3 są wykorzystywane w badaniach emisji lotnych związków organicznych (LZO) z materiałów i elementów wyposażenia kabiny samochodu. Badania w komorach WKE1000 / EK 1000 są prowadzone w trybie statycznym lub dynamicznym (z wymianą lub bez wymiany powietrza w komorze), w różnych warunkach temperaturowych i wilgotnościowych.

Wyposażenie komór

  • detektor płomieniowo-jonizacyjny (FID), pracujący w trybie on-line, pozwalający na ciągłe monitorowanie całkowitego stężenia wyemitowanych związków organicznych,
  • akcesoria pozwalające na określenie emisji średnio-lotnych substancji organicznych (SVOC, FOG),
  • akcesoria pozwalające na pobieranie próbek powietrza z komory do badań olfaktometrycznych.

Normy

  • ISO 12219-4
  • ISO 12219-6
  • ISO 12219-7
  • GS 97014-2
  • GS 97014-3
  • GS 97014-4
  • PV 3942
  • VDA 276
  • VCS 1027, 2769
  • D49 3027
  • D49 3085
  • MS 300-57
  • oraz innych na zapytanie

Aparatura badawczo-pomiarowa

  • komora 1 m3 WKE1000 Weiss / Vötsch
  • komora 1 m3 EK1000 Olfasense
  • detektor FID 2000MP TESTA
  • detektor FID iFiD SHED
  • chromatograf gazowy Agilent 7890A z detektorem płomieniowo-jonizacyjnym (FID)
  • selektywny detektor mas Agilent 5975C Inert
  • termodesorber MARKES UNITY2
  • wysokosprawny chromatograf cieczowy Agilent 1260 Infinity
  • chromatograf gazowy Agilent 7890B z detektorem azotowo-fosforowym (NPD)

Oznaczenie emisji formaldehydu i związków karbonylowych

„Metoda butelkowa”

Klasyczna metoda oznaczania formaldehydu, jak również innych związków karbonylowych, polegająca na ogrzewaniu próbki tworzywa sztucznego, gumy czy też gotowego wyrobu, umieszczonej w butelce PE z wodą. Formaldehyd i inne związki karbonylowe są adsorbowane w wodzie, a następnie po przeprowadzeniu reakcji barwnej oznaczane metodą spektrofotometrii VIS lub metodą chromatografii cieczowej (HPLC) z detekcją UV-VIS (detektor z matrycą diodową, DAD).

Normy

  • VDA275,
  • PV3925,
  • VCS 1027,2739,
  • FLTM BZ 156-01 część A i B,
  • GMW 15635,
  • PSA D40 5535

Metoda z wykorzystaniem worków tedlarowych lub innych naczyń

Metoda polega na kondycjonowaniu w odpowiednich warunkach próbki, a następnie na pobraniu na odpowiednie złoże wyemitowanych substancji. Zaabsorbowane na złożu związki karbonylowe, w tym formaldehyd, są ekstrahowane, a roztwory analizowane metodą chromatografii cieczowej (HPLC) z detekcją UV-VIS (detektor DAD).

Normy

  • SES N 2403
  • MS 300-55
  • ISO 16000-3

Aparatura badawczo-pomiarowa

  • Spektrofotometr VIS Hach-Lange DR3800
  • Wysokosprawny chromatograf cieczowy Agilent 1260 Infinity

Zapach materiałów i wyrobów

  • Badania prowadzone są bezpośrednio w szklanych naczyniach badawczych przez wyszkolony panel wąchający. Ocenie poddaje się zarówno intensywność zapachu w odpowiedniej skali, rodzaj zapachu (opis słowny) jak i subiektywne odczucia (przyjemny, nieprzyjemny).
  • Dodatkowo prowadzimy badania zapachu materiałów i wyrobów po testach emisyjnych w komorze 1m3, jak również ocenę zapachu i jakości powietrza w kabinach samochodów. Próbki pobierane są do inertnych worków, a następnie oceniane z wykorzystaniem olfaktometru.
  • Możliwe jest również wskazanie konkretnych substancji odpowiedzialnych za nieprzyjemny zapach materiału lub wyrobu poprzez analizę chromatograficzną połączoną z olfaktometrią.
  • Uczestniczymy w zewnętrznych szkoleniach z zakresu oceny zapachu, nasze kompetencje są stale utrzymywane dzięki cyklicznym szkoleniom wewnętrznym i zostały potwierdzone poprzez uzyskanie akredytacji PCA, udziałem w zewnętrznych badaniach biegłości.

Prowadzimy sensoryczną ocenę zapachu materiałów i gotowych wyrobów w różnych temperaturach i warunkach m. in. wg norm:

  • VDA 270 „Determination of the odour characteristics of trim materials in motor vehicles”
  • PV 3900 „Components in passenger compartment. Odor test”
  • FLTM BO 131-03 „Interior odor test”
  • MS 300-34 “Test method of odor for interior materials”
  • GMW 3205 “Determining the resistance to odor propagation of interior materials”
  • GME 60276 “Test method for determining the resistance to odour propagation of trim materials”
  • EDS-T-7603 “Test method for odor of interior materials”
  • VCS 1027, 2729 “Odour of trim materials in vehicles”
  • TPJLR.52.458 “Determination and assessment of odour from interior trim materials, components and assemblies”
  • SES N 2405 “Odor sensory evaluation”
  • TSM 0505 G “Smell quality of non-metallic materials”
  • BSDM 0505 “Smell quality of non-metallic materials”
  • SAE J1351 “Hot odor test for insulation materials”
  • oraz innych na zapytanie.

Mgławienie wyrobów (fogging test)

Polega na kondensacji odparowanych, lotnych składników z wyposażenia wnętrza pojazdu na szyby, w szczególności na szybę przednią. Określenie charakterystyki zamglenia (surowców płynnych, past oraz surowców stałych zawartych w materiałach względnie, z których są wykonywane) można dokonać za pomocą metody:

  • Wartość zamglenia – Iloraz wartości reflektometru 60° płytki szklanej z osadem zamglenia, a wartością reflektometru 60° tej samej płytki szklanej bez osadu zamglenia
  • Wartość zamglenia – Iloraz transmitancji płytki szklanej z osadem zamglenia a transmitancją tej samej płytki szklanej bez osadu zamglenia
  • Kondensacji składników (G) – Różnica wagi pomiędzy foliami aluminiowymi z osadem zamglenia i bez osadu zamglenia

Norma badawcza

  • DIN 75201
  • SAE J 1756

Normy klientów

  • FORD, VW (PV 3015), Renault, GMW, PSA, BMW, Daimler, Toyota, Nissan, Honda, KIA i inne

Urządzenia

  • Fogging Tester HAAKE PHOENIX II+K20 with DC30
  • Fogging Tester HAAKE PC200 + A10 z SC100
Fogging tester

Jakość powietrza w pojazdach (VIAQ) i określenie źródeł nieprzyjemnego zapachu

Wieloletnie doświadczenie i zrealizowane prace badawczo-rozwojowe pozwalają nam na kompleksową ocenę jakości powietrza w kabinie samochodu. W badaniach opieramy się na metodach instrumentalnych, sensorycznych i mieszanych, obejmujących między innymi:

  • Ocenę sensoryczną zapachu powietrza wewnątrz kabiny.
  • Analizę chromatograficzną próbek powietrza.
  • Mieszaną analizę instrumentalno-sensoryczną próbek powietrza.

Połączenie oceny jakości powietrza w kabinie samochodu z badaniami zapachu i emisji związków organicznych z elementów wyposażenia pozwala na określenie źródeł nieprzyjemnego zapachu i/lub substancji niepożądanych.

  • VDA 278 – Non-metallic materials of vehicle interiors – determination of the emission of organic compounds
  • GMW 15634 – Determination of Volatile and Semi-Volatile Organic Compounds From Vehicle Interior Materials
  • VDA 277 – Non-metallic materials for automotive interiors – determination of organic compound emissions
  • PV 3341 – Non-Metallic Materials in Automotive Interior Trim. Determination of emission of organic compounds
  • VCS 1027,2749 – Determination of organic emissions from non-metallic materials in vehicle interiors
  • FLTM BZ 157-01 – Determination of organic emissions from non-metallic materials in vehicle interiors by headspace gas chromatography
  • GMW 8081 – Static Headspace GC-MS for Interior Materials Interior Emissions
  • TPJLR.52.104 – Determination of VOC and Carbonyl Emissions for Interior Trim Materials
  • ISO 16000-6 – Determination of volatile organic compounds in indoor and test chamber air by active sampling on Tenax TA sorbent, thermal desorption and gas chromatography using MS/FID
  • ISO 16000-3 – Determination of formaldeyhyde and other carbonyl compounds – Active sampling method
  • ISO 12219-4 – Method for the determination of the emissions of volatile organic compounds from vehicle interior parts and materials — Small chamber method
  • ISO 12219-7 – Odour determination in interior air of road vehicles and test chamber air of trim components by olfactory measurements
  • GS 97014-2 – Emissions measurement in SHED chambers. Determination of volatile, organic emissions from components, semi-finished products and materials that do not carry fuel
  • GS 97014-3 – Emissions measurement with air exchange in a testing chamber. Determination of volatile, organic emissions from components, semi-finished products and materials
  • GS 97014-4 – Emissions measurement with air exchange in a testing chamber. Determination of the olfactory behavior
  • PV 3942 – Determining Organic Emissions from Components for the Passenger Compartment of Motor Vehicles. Emission Test
  • VDA 276 – Determination of organic substances as emitted from automotive interior products using a 1 m³ test cabinet
  • VCS 1027, 2769 – Determination of volatile organic substances from interior components/systems using a 1 m³ emission chamber
  • D49 3027 – Determination of volatile organic emissions – chamber test
  • D49 3085 – Analysis of VOCs, aldehydes and odors
  • MS 300-57 – Test method for VOCs emission from part assembly (VOCs: volatile organic compounds)
  • VDA 275 – Form part of the vehicle interior – determination of formaldehyde levy – measuring techniques after the modified bottle method
  • PV 3925 – Measuring Emissions of Formaldehyde
  • VCS 1027, 2739 – Determination of formaldehyde emission from components in vehicle interiors
  • FLTM BZ 156-01 – Determination of formaldehyde, aldehyde, and ketone emissions from non metallic components, parts and materials in the vehicle interior
  • GMW 15635 – Determination of Aldehyde and Ketone Emissions From Interior Materials
  • PSA D40 5535 – Analysis of formaldehyde and other carbonyl compounds in the materials of vehicle passenger compartment by liquid chromatography
  • SES N 2403 – Standard for Control of Volatile Organic Compounds Emission
  • MS 300-55 – Test method of volatile organic compounds from vehicle interior parts
  • VDA 270 – Determination of the odour characteristics of trim materials in motor vehicles
  • PV 3900 – Components in passenger compartment. Odor test
  • FLTM BO 131-03 – Interior odor test
  • MS 300-34 – Test method of odor for interior materials
  • GMW 3205 – Determining the resistance to odor propagation of interior materials
  • GME 60276 – Test method for determining the resistance to odour propagation of trim materials
  • EDS-T-7603 – Test method for odor of interior materials
  • VCS 1027, 2729 – Odour of trim materials in vehicles
  • TPJLR.52.458 – Determination and assessment of odour from interior trim materials, components and assemblies
  • SES N 2405 – Odor sensory evaluation
  • BSDM 0505 – Smell quality of non-metallic material
  • TSM 0505 G – Smell quality of non-metallic materials
  • SAE J 1351 – Hot odor test for insulation materials
  • DIN 75201 – Fogging Characteristics of Interior Automotive Materials
  • SAE J 1756 – Determination of the Fogging Characteristics of Interior Automotive Materials
  • PV 3015 – Non-Metallic Materials for Interior Trim – Determining Condensable Constituents

Powrót
do góry strony